کوچه های خیس
وبلاگ برای من شده جایی برای نق زدن!خسته میشم از اینکه این همه حرف رو با خودم اینطرف اونطرف ببرم و نتونم بگم که سبک شم.
هیچ دقت کردین آدمای این دوره زمونه چه زود گذشته شون یادشون میره؟به محض اینکه از یه دوره خیلی بد وارد یه دوره خوب میشن و بحران رو پشت سر میذارن دیگه توانایی درک یکی دیگه که تو همون بحرانه رو از دست میدن.انگار همه خاطرات بدشون رو میذارن تو همون دوره و بعد پا تو دوره جدید میذارن.اصلا انگار حافظه مربوط به اون قسمت از زندگیشون delete میشه و تموم!
اون وقت کافیه به رسم قدیم ،یه کم براشون درد دل کنی،پیش کسی که قبلا دردت رو با تمام وجود کشیده و ...... یا از در اعتراض در میان که چقدر ناشکری این که چیز مهمی نیست و یا فکر میکنن حسودیت شده یا میترسن این درد واگیر دار باشه دوباره مبتلا شن و ازت دوری میکنن.
این روزها روی هیچ کس جز خودت حساب نکن.
...........................................................
خدا رو شکر این روزها غربت کمتر منو اذیت میکنه.کم کم دارم به اینجا عادت میکنم و سخت نمیگذرونم.شاید هم اونقدر کارم زیاد شده که وقت فکر کردن به غربت رو ندارم.
دارم یاد میگیرم یه چیزهایی رو که همیشه به پس زمینه ذهنم چسبیده بود جدا کنم و دور بندازم.دارم یاد میگیرم یه جور دیگه به همه چیز نگاه کنم.دارم یاد میگیرم منعطف باشم.دارم یاد میگیرم صبور باشم.
دارم یاد میگیرم از زندگی لذت ببرم،با همه سختی ها ،تنهایی ها،درد ها......
| Design By : nightSelect.com |
